ANAPILAKSIS

Naalala ko, hindi pala bilog ang mundo. Sapagkat naumpog ako sa mga sulok nito Ang ulo ko ngayo’y duguan Umaagos ng mahinahon sa kasinungalingan Kadiliman at kaulapan,dumadalaw sa bawat pagpikit Tubig na toro, nakita ang kapang nakapatong sa aking muka Lalamunin ng buhay at walang pakundangan. Lalagutan ako ng hininga ni Haring kasinungalingan Nilunod mo ako sa kasinungalingang iyong hinango sa totoo mong angkan Kinuha mo ito sa sapang mababaw at isinulpak sa aking mata Binulag mo ako o kay hapdi ng pakiramdam Hindi ako makakita at makaaninag man lang Dinadala mo ako sa yantok na may ahas Ngunit kinakaladkad mo ako sa putik ng kamuhian At ang bulkan sa aking dibdib Ay umaapaw sa kasinungalingan ng mundo Hindi ko maintindahan kung paano mo naaatim Ang isang madayang pagpapahiwatig Ng iyong mga saloobin Ikaw hari ng kasinungalingan Ang trono mo’y hindi mahagilap At kung saan man ang lakbay Patungo ka sa daan ng iyong kaharian Hindi ko mahagilap sa baol ng iyong kaisipan Ang sinasabi mon