Skip to main content

Utak ng Sumpak


Ubusin mo ang letra sa diksyunaryo

Sambutin mo na ang imahinasyon mo

Ipitin na ng trak ang isip mong bapor

Hindi magbabago ang ilog mong katol


Pagkat ang konsensya mo'y tado

Sa sariling mata, isa kang henyo

Isang mapagkunwaring mapagbigay

ang totoo, madamot at sablay


Ang isang bagay parang haring araw

Ang langgam, ga-elepante ang laki

Sa tikas mong astig at lumalaban

Inutil at walang muwang ang kampi


Ang korona nasa ulong ipit

Ang talak isang milyong sipit

Ang isipang diyos ang tindi

Lahat ng makikinig, bibigti
Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

A Lifetime's Worth of Education (from a Filipino Thomasian Medical Student)

...because even if you have attained the highest level or position in the medical field, you are always a student of medicine. I wrote this blog on March 10, 2006 in my yahoo 360 account as an attempt to blog about my medical life (which I failed to do). This was written days before I became a 4th year student, a medical clerk, or in the medical lingo, "the lowest life form in the hospital"... Ever since I entered medical school, my whole life turned up side down. It was like I’m adrift into the whirling pool of uncertainties. I counted every moment, every second, living it day by day. They said it would only take a short time to finish medicine, the hell with it (4 years of pre-med, 4 years of med proper, 1 year of internship, 3-5 years of residency and 1-2 years of fellowship). Partially it was true, toxicities make time fly in lightspeed. I am a 3rd year medical student at UST Faculty of Medicine and Surgery and an incoming clerk (duty starts at april 15). Whenever I remin...
7 comments
Read more

Ako ay para sa Pilipinas, hindi sa Con-Ass

di ako papayag sa pambabastos sa ating konstitusyon ng mga naghahari-hariang sawa sa pulitika di ako papayag sa pagdumi sa ating bastiyon ng kalayaan, karapatan at simbolo ng ating kultura huwag tratuhin ang masa bilang indiyo ng mga kastila huwag asamin ang kapangyarihan na ibinigay ng bayan huwag gawing bulag ang mga matang tuon sa bandila huwag maging balakid sa pagsulong ng kapayapaan bakit kayo gahaman sa pusisyon, korupsyon at pera hindi niyo ba nakikita ang kalagayan ng Pilipinas at kanyang masa hindi niyo ba nasisilayan ang bagsak nating statura bakit hindi na lang ilagak ang oras sa kabutihan ng bansa hindi ngayon ang panahon para sa con-ass ngayon ang panahon para sa pag-aaklas ng malayang pagsusulat sa mga hinaras mahalin ang kulay ng bandila ng Pilipinas
1 comment
Read more

Room

When  we were surrounded by chairs and whiteboards Books afloat and skulls on the table Light escaping from the other room Sunrays piercing thru the blinds You were looking at me the way you are looking at him Right now.
Post a Comment
Read more