Skip to main content

Ganid



Ang buhay ay walang katapusang paghangad sa mga bagay na di magapos ng palad.
Ang buhay ay isang salamin ng lahat ng pagkakamali.


Ang buhay ay walang hanggang pagbagsak sa kawalan ng kalawakan.
Hindi alam kung saan titigil.


Hindi alam kung saan pupunta.
Pagbagsak na walang pagbabalik.
Ito ay pag-atim sa maling kamalayan.


Pagkapit sa maling dulo ng punyal.

Pagkurap sa kadiliman.
Pagdilat sa harap ng haring araw.
Pagtatanong ng walang kasagutan.
Pagtanggap ng walang tanggihan.


Buhay ay buhay.
Buhay na hindi gamay ng palad.
Utang ang buhay o regalo? Karapatan?
Magdusa ng kaunti sabi ng hangin.


Ang liwanag ay darating kapag umiwas na ang itim na ulap sa labing duguan sa hirap
Sapat na sa iyo ang kasya sa mata ko.
Wag ka ng lumingon.
Buhay mo ay hawak mo.
Buhay nga ay ganito.


Isang kuwento ng trahedya na nakatago sa kailaliman ng dagat.
Tulad ng mga epikong sinungaling kailangan matutunan uli ang pagbabalik sa pagkabulag.

Kung maaari akong haplusin ng mga ulap.
Mahamugan ng tuluyan upang sumanib ang kawalan at makita ang kagandahan parang noong tayo’y musmos pa.


Alayan ako ng dagat ng lupang makakapitan at isang salaming magbibigay ng larawan ng mundong aking kinamumuhian at masilaw sa liwanag.
Talikuran ang ningning ng sariling pag-iisip na ang buhay ay ganid.

Kung saan magtatagpo ang hangarin at imahinasyon, isisiwalat ko ang mga butil ng katotohanan.

...Sa likod ng mga pilit na salita at hangad na paglaya
Sa karupukan ng puso ng saging at tao
Yuyuko at aayon ang kampana
Mga bugso ng hangin na galing sa kawalan
Kawalan na inaakala ng mata
Matang ubod ng daya
Sa pagod at hirap na dumaluyong
Sigwa’t unos ay di umalpas
Bawat pangitain ay pagbalik sa kahapong nalagas
Ilang bahid ng tuwa’y sadyang madulas
Pilit mong kakaunin ngunit umaagos...

Dumadaplis ang mga pag-asang masulyapan ang mga malalalim na panaginip habang mulat ang mga mata.

Kaya ihulma ang kamay ng gaya sa akin
Magbigkis at iahon sa kinalulugmukang putik
Damhin ang mga mga butil ng ulan sa pisngi
Isiwalat ang liwanag sa mata

Hinihintay na sandali...
Ibalik sa dati .


Imumulat ko na ang aking mata.
Nasaan na ang katotohanan?
Bakit sadyang binabalot mo ito ng pekeng misteryo?

Kawalang katwiran.

Bakit hindi na lang mamutawi ang kulay…
Kulay na banayad sa paningin tulad ng isang mayuming dalaga.

O kung magkamali man ako... ang totoo’y marahas
Masasabi kong bawat tao’y nasa lugmok na kalagayan.

Bawat hibla ay magkakaugnay...
Ng sigalot at pera
Ng pagmamalabis at kawalan-katwiran
Ang paghanap ng sagot liban sa langit
Kawalang tiwala sa lahat.



Marahas…
Ganid ang Buhay.

Comments

SEAQUEST said…
Bawat indibidwal may sarili at kanya kanyang pili sa buhay...
SEAQUEST said…
Bawat indibidwal may kanya kanyang pili at tatahaking daan ng buhay pati na rin sa pamamaraan ng pamumuhay...

Popular posts from this blog

Ako ay para sa Pilipinas, hindi sa Con-Ass

di ako papayag sa pambabastos sa ating konstitusyon ng mga naghahari-hariang sawa sa pulitika di ako papayag sa pagdumi sa ating bastiyon ng kalayaan, karapatan at simbolo ng ating kultura huwag tratuhin ang masa bilang indiyo ng mga kastila huwag asamin ang kapangyarihan na ibinigay ng bayan huwag gawing bulag ang mga matang tuon sa bandila huwag maging balakid sa pagsulong ng kapayapaan bakit kayo gahaman sa pusisyon, korupsyon at pera hindi niyo ba nakikita ang kalagayan ng Pilipinas at kanyang masa hindi niyo ba nasisilayan ang bagsak nating statura bakit hindi na lang ilagak ang oras sa kabutihan ng bansa hindi ngayon ang panahon para sa con-ass ngayon ang panahon para sa pag-aaklas ng malayang pagsusulat sa mga hinaras mahalin ang kulay ng bandila ng Pilipinas

Huling Sandali

Mabigat ang ulo. Pinilit buksan ang mga puyat na mata. Tumingin sa may pintuan ng malamig na kwarto, at may nakadungaw na isang babaing nakaputi. Ang sabi niya'y "Doc, may referral kayo sa ER". Tiningnan niya ang kanyang orasan, 3:15 am. "Aah, halos isang oras pa lang.." Ito na ang pangdalawampung oras niya sa kanyang duty bilang isang ENT intern nung araw na iyon at ito na rin ang pinakahuling duty niya bilang isang medical intern. Isang oras pa lang siya nakaidlip, may tawag na naman. Tumayo siya at medyo hilo. Humawak sa upuan at pader, at tumigil ng sandali. Binuksan ang pintuan at pumunta sa nurse station upang abutin ang telepono. Medyo malabo pa ang kanyang paningin dahil sa liwanag. Tinahak niya ang hallway na parang umiikot. Kinuha ang telepono. Nakinig. Kinusot niya ang kanyang mga mata at binaba ang telepono. Inulit niya uli sa kanyang isipan ang sinabi ng ER nurse na kanyang nakausap. "Doc, may referral po kayo from IM, ...

A Lifetime's Worth of Education (from a Filipino Thomasian Medical Student)

...because even if you have attained the highest level or position in the medical field, you are always a student of medicine. I wrote this blog on March 10, 2006 in my yahoo 360 account as an attempt to blog about my medical life (which I failed to do). This was written days before I became a 4th year student, a medical clerk, or in the medical lingo, "the lowest life form in the hospital"... Ever since I entered medical school, my whole life turned up side down. It was like I’m adrift into the whirling pool of uncertainties. I counted every moment, every second, living it day by day. They said it would only take a short time to finish medicine, the hell with it (4 years of pre-med, 4 years of med proper, 1 year of internship, 3-5 years of residency and 1-2 years of fellowship). Partially it was true, toxicities make time fly in lightspeed. I am a 3rd year medical student at UST Faculty of Medicine and Surgery and an incoming clerk (duty starts at april 15). Whenever I remin...