Skip to main content

Ang Mga Tao sa Layb (part 3)

basahin ang part 1
basahin ang part 2



Nilapit ko ang libro sa aking humahabang ilong. Ginalaw ko ang aking leeg, paikot na pakanan, paikot na pakaliwa habang hawak ang libro sa kaliwang kamay, sinilip ang ilalim ng mga mesa sa tabi, baka nagtatago ang may-ari.

Tiningnan ko ang libro. Nakabalot sa isang espesyal na kulay, lila. Natibo ako ng mga maliliit at malalambot na balahibo na tekstura ng balot. Imbis na makasugat ito ay nagbibigay kiliti sa aking mga daliring pilit kumakapit.

Huminga ulit, ngayon ay malalim. Ang kanyang halimuyak...ay parang isang nagtatagong hardin sa likod ng isang mansyon, mabigat ang hangin, maaamoy ang simoy ng mga nagkalat na bulaklak, ang maligamgam na init ng iyak ng umaga, ang pagaspas ng mga tangkay ng puno habang sumasagi ang malambot na hangin, ang mga damong tila kumakalabit sa paa at ang hamog na dahang-dahang kinukulayan ang kapaligiran.

“Sino kaya may-ari nito? At sinong tao ang gagamit ng cover na ganito?”

Binuksan ko ang libro, ang unang pahina...libro ng Anatomiya. May nakasulat na “A.C.” sa ibabang bahagi ng unang pahina, bandang kanan.

Binalik ko ang libro dahil para bang nagdilim at nagkaron ng maitim na ulap sa kisame ng silid-aklatan. Umulan ng malakas. Tinamaan ako ng kidlat.

“May pagsusulit pa ko, ano ba tong ginagawa ko?!”

Ibinalik uli ang itim ng aking mga mata sa sariling kong libro. Ipinatong ang mga braso sa mesa at sumalubong ang mga kilay.

Hindi naglaon, naramdaman kong may nakatingin sa akin, sa may gawing kanan, lumingon ako at nakita ko ang kaklase kong si Yam. Tinungo niya ang kanyang ulo na para bang sumasang-ayon sa pagpapakitang gilas ko sa aking salbaheng amo na libro.

“Baka nakita niya kong inaamoy-amoy ko yung wirdong libro.”

Binigyang-pansin ko uli ang librong tangan ng magulo kong isip. Nang maisip kong humiwalay sa ulirat at palitan ang mga pahina sa aking paningin, nilingon ko uli si Yam. Ang ulo, nakapatong sa braso at ang kanyang braso nakaladlad sa mesa. Nakasalumpak ang kanyang katawan sa lamesa. Sinasamba niya ang Diyosa ng Kaantukan.

Kinuha ko uli ang lilang libro at napansin kong may punit na papel na nakasingit na maaaring magsilbing marka sa isang pahina na di pa natatapos na basahin. Binuklat ko ang libro sa marka ng papel na punit.

Ang punit na papel ay tila may tulang nakasulat, at ang pahinang pinagsingitan ng nasabing papel...


...ilustrasyon ng ari ng babae at lalaki...

Comments

Popular posts from this blog

Ang mga Uri ng Fraternity

Fraternity. Frat. Brotherhood. Sa mga news program, hindi na bago sa atin na may ibabalita na lang na may namatay dahil sa initiation o may bagong labas spy video ng mga nag-iinitiate. Ipapakita roon ang mga kulay talong na binti at braso, ang paddle na humahagupit sa puwet. Sumisigaw na mga blind-folded na neops. Pagkatapos ay iika-ika maglakad ang mga bagong salbang neophytes o fratmen. Iyong iba naman, hindi na nasilayan ang araw bilang miyembro ng frat na sinasalihan. Pero linawin natin ang sinasabing mga fraternity sa balita. Marami kasing uri ng fraternity. Mayroong tinatawag na community-based fraternities. Mayroong college fraternities. May university-based frats. Panghuli ay frat ng mga mason o ang freemasonry. Yung mga community-based frats, usually (hindi ko nilalahat) pang masa ang dating ng mga frat na ito. Yung college fraternities, dapat ay nakaenrol ka sa isang kurso, kung baga prerequisite iyon para makasali, tulad na lang nga mga law fraternities, medical fraternities

Ako ay para sa Pilipinas, hindi sa Con-Ass

di ako papayag sa pambabastos sa ating konstitusyon ng mga naghahari-hariang sawa sa pulitika di ako papayag sa pagdumi sa ating bastiyon ng kalayaan, karapatan at simbolo ng ating kultura huwag tratuhin ang masa bilang indiyo ng mga kastila huwag asamin ang kapangyarihan na ibinigay ng bayan huwag gawing bulag ang mga matang tuon sa bandila huwag maging balakid sa pagsulong ng kapayapaan bakit kayo gahaman sa pusisyon, korupsyon at pera hindi niyo ba nakikita ang kalagayan ng Pilipinas at kanyang masa hindi niyo ba nasisilayan ang bagsak nating statura bakit hindi na lang ilagak ang oras sa kabutihan ng bansa hindi ngayon ang panahon para sa con-ass ngayon ang panahon para sa pag-aaklas ng malayang pagsusulat sa mga hinaras mahalin ang kulay ng bandila ng Pilipinas

Huling Sandali

Mabigat ang ulo. Pinilit buksan ang mga puyat na mata. Tumingin sa may pintuan ng malamig na kwarto, at may nakadungaw na isang babaing nakaputi. Ang sabi niya'y "Doc, may referral kayo sa ER". Tiningnan niya ang kanyang orasan, 3:15 am. "Aah, halos isang oras pa lang.." Ito na ang pangdalawampung oras niya sa kanyang duty bilang isang ENT intern nung araw na iyon at ito na rin ang pinakahuling duty niya bilang isang medical intern. Isang oras pa lang siya nakaidlip, may tawag na naman. Tumayo siya at medyo hilo. Humawak sa upuan at pader, at tumigil ng sandali. Binuksan ang pintuan at pumunta sa nurse station upang abutin ang telepono. Medyo malabo pa ang kanyang paningin dahil sa liwanag. Tinahak niya ang hallway na parang umiikot. Kinuha ang telepono. Nakinig. Kinusot niya ang kanyang mga mata at binaba ang telepono. Inulit niya uli sa kanyang isipan ang sinabi ng ER nurse na kanyang nakausap. "Doc, may referral po kayo from IM,